சிங்கப்பூர் எழுத்தாளரின் கவிதை

சொர்க்க வாசல் - அனுபமா உதிவ்

ஆடுகின்ற பொம்மையினால்
ஆட்டம்போடும் குழந்தை!
ஆடாத தொட்டினிலே
அழுதிடுமே குழந்தை!

எறும்பில்லாப் புற்றினில்
பாம்புகள் புகுந்துவிடும்
பூசையில்லாக் கோவிலில்
வௌவால்கள் குடியிருக்கும்!

இடம்பெயர்ந்து போனால்தான்
கடும்பாறை படிக்கட்டாம்
அப்படியே இருந்தாலே
நடத்தாலும் பிணந்தானே!

நறுங்கிப்போன சிறுவண்டும்
நறுந்தேனைத் தேடுதே!
நல்லுறவைக் காணாது
நெற்பறவை வாடுதே!

காற்றுகூட புகுந்து
மூங்கில் இசையாகுமே!
கான மயில் இரைதேடி
நீர்த் திசைபோகுமே!

கருவாடு கடல்தேடி
மீண்டும் திரும்புமா?
இறந்து போன நிகழ்காலம்
மீண்டும் அரும்புமா?

சொர்க்க வாசல் கதவு
ஒருமுறைதான் திறக்கும்